Početak Prvog svetskog rata Srbija dočekuje u svakom smislu iscrpljena balkanskim ratovima. Kako su ratni dani, meseci i godine prolazile, bilo je jasno da će Srbiji biti potrebna pomoć svih dobrih ljudi kako bi se suočila sa još jednim pokušajem osvajanja njenih teritorija. Jednog od tih ljudi bio je i Edvard Rajan koga nazivaju i spasiocem Beograda, iako je rođen u dalekoj Pensilvaniji.
Vojna pomoć saveznika Srbije izostala je prvih godina rata, zbog čega srpska Vlada početkom jeseni 1914. godine iz Niša preko srpskog Crvenog krsta traži pomoć od međunarodne organizacije. Prvi su se odazvali Amerikanci, čiju je delegaciju predvodio doktor Edvard Rajan.
Edvard Rajan je uspeo da za samo godinu dana postane omiljena ličnost Beograđana koji su ga na ulicama pozdravljali sa “Viva!”.
Već 1913. godine znalo se da će njegov život obeležiti plemenitost i humanitarni rad, ali i stalno hodanje po žici između života i smrti. Tada on odlazi na svoju prvu misiju pod pokroviteljstvom američkog Crvenog krsta.
Ipak, svoju veliku ljubav i epitet spasioca Beograđana zaslužio je i vanmedicinskim potezima. Pre svega postavljanjem zastave Crvenog krsta i Sjedinjenih Američkih Država, a o tome je u intervjuu “Njujork tajmsu” 15. januara 1915. godine govorila bolničarka Emili Simonds.
Veliki značaj u Srbiji je doktor Rajan imao i u borbi sa tifusom, koji je i sam preležao.
Dok je bio u bolnici odlikovan je francuskim orednom Legije časti, a srpski orden Belog orla dobio je posthumno. Jedan je od retkih kojeg su odlikovali i Austrougari i Srbi.Ipak, i pored mnogih zasluga kojima je zadužio srpski narod, doktor Rajan je dugo bio zaboravljen.
